EDİRNE (AA) - Osmanlı'da 17. yüzyılda misk, amber ve gül esansı karıştırılarak üretilen padişahların hediyelik listesinde yer alan "mis meyve sabunu"nun öne çıkarılması amacıyla standardizasyon çalışması yürütülecek.
Trakya Doğa Sporları İhtisas Kulübü Derneğinin (TRAKDOSK) İPA Haskova-Edirne Arasında Sınır Ötesi Potansiyelin Artırılması Projesi kapsamında hazırladığı "Edirne El Sanatları Fuarı", tarihi Rüstempaşa Kervansarayı'nda açıldı.
Edirne Kültür ve Turizm Müdürü Kemal Soytürk, Edirne Halk Eğitim Müdürü İlhan Dinç, Edirne'yi Tanıtma ve Turizm Derneği Başkanı Bülent Bacıoğlu, TRAKDOSK Başkanı Sebahattin Akdağ ve el sanatları ustalarının açılışını yaptığı fuarda kentin yöresel el sanatları tanıtıldı.
Stantları dolaşan ve el sanatları ustalarıyla konuşan İl Kültür ve Turizm Müdürü Soytürk, Edirne'nin kadim ve "şehirlerin el yazması" bir kent olduğunu söyledi.
Mis meyve sabunu standını da gezen Soytürk, maharetli ellerden çıkan geleneksel el sanatlarının yerli ve yabancı turistlere daha fazla ulaşması için çalışma yaptıklarını belirtti.
Bu çalışmalardan birinin de mis meyve sabununa bir standart getirmek üzerine olduğunu anlatan Soytürk, şunları kaydetti:
"Mis meyve sabununu dünya biliyor ama daha fazla anlatmamız gerekiyor. Ayrıca bir standardizasyon çalışması ile asırlık emanet el sanatının namını olumsuz etkileyecek ürünler ortaya çıkmaması için de uğraş vereceğiz. Pazarlamada zayıfız, bunu hep birlikte başaracağız. Bu değerli ürünümüzü sunumlarla daha değerli kılmak için çaba sarf edeceğiz."
- Mis meyve sabunu
1600'lü yılların ortalarında, Edirne'deki bazı evlerde sabun hamur kıvamına getirilip misk, amber ve gül kokuları karıştırılarak meyve şekli verilir ve güzel kokulu süs eşyaları yapılırdı.
Güzel görünümlü, hoş koku yayan sabunlar, zamanla sarayın da dikkati çekmişti. Evlerde bir nevi ''hobi'' olarak başlayan bu el zanaatıyla üretilen sabunlar, zamanla Osmanlı sultanlarının yabancı konuklara ve devlet erkanına sunduğu kıymetli hediyeler arasına girerek saray tescili almıştı.
Mis meyve sabunları özellikle 19. yüzyılda Edirne'nin en önemli ticaret geliriydi. Bu sabunların hepsi piyasada satılmaz, büyük kısmı padişahın isteği üzerine İstanbul'a, Topkapı Sarayı'na gönderilirdi. Çok değerli bir süs eşyası olan bu sabunları özellikle padişah kızları ve cariyeleri çeyizlerine, odalarına koyarlardı.
