Toplumun kanayan yaralarından dilencilik, yetersiz çabalar nedeniyle varlığını sürdürüyor. Hayata geçirilen sosyal projelere rağmen sokakları mesken tutan dilenciler, uzatılacak yardım eli beklerken çareyi yardım toplamakta buluyor. 7 çocuğu ile hayata karşı ayakta kalma mücadelesi veren Aslı da sadece onlardan biri. Henüz 30 yaşında olan Aslı, yaşadığı zorlukları Bursa Manşetx'e anlattı.
Neden dilencilik yapıyorsun?
-Ne yapayım? İş yok, meslek yok. Ev, bark yok. Kimse yok yanımda. Evime ekmek götürmek zorundayım. Çocuklarım ne yiyecek? Yapacak bir şey olmayınca bunu yapmak zorunda kaldım.
Peki, belediye başkanları, Valilik, Kaymakamlık ya da derneklere gittin mi? Yardım talep ettin mi?
-Osmangazi Belediyesi’ne gittim. “Osmangazi’de oturduğunu bildiren kaydını getir yardım yapalım” dediler. Yoksa yapamazlarmış. Osmangazi Belediyesi’nden bu söylenince Valilik ya da Kaymakamlığa da gidemedim. Oralardan ne isteyecekler bilmiyorum. Yardım için gidince belge istiyorlar. Kaymakamlıktan da belge istediler. Uğraşacakmışım. Belge yoksa yardım da yok…
Daha önce nerede oturuyordun?
-Yıldırım'da Vatan Mahallesi’nde oturuyordum. Yıldırım Belediyesi’ne gitmedim. Oradan Osmangazi’ye taşındım.
Belediyelerin, muhtarların yoksul vatandaşa yardımları oluyor. Seni gören, evine gelmedi mi? “Sen kimsin” deyip halini sormadılar mı?
-Kimse gelmedi. Halimi soran olmadı. 7 çocuğum var. Hepsine ben bakıyorum. Çocuklarım da karton toplayarak para kazanıyor. Kocam cezaevinde. Ne yapacağız? Böyle yaşamaya çalışıyoruz.
Neden almadın Osmangazi Belediyesi’nin istediği belgeyi?
-Uğraşamadım. Hastayım… Nüfus kâğıdım yanımda. Sana da gösteriyorum. Onlara da gösterirdim. Onlar araştırırdı. Çıkardı ortaya kim olduğum. Halim ortada…
Çalışmayı düşünmedin mi?
-Nerede çalışacağım? Ev temizliği olunca hasta hasta gidiyorum. Günlük iş denk gelirse gidiyorum. O da ayda yılda bir geliyor. Sürekli iş olsa bu çocukları nereye bırakacağım?
Sizin gibi dilencilik yapanların çok paraları olduğu söyleniyor. Gerçekten çok paranız var mı? Varsa neden dilencilik yapıyorsunuz?
-Ne parası? Yok ki! Araştırsınlar beni. Yaşadığım yeri gelsinler de görsünler. Nasıl yerde yaşıyorum? Ne haldeyim? Para olsa üstümde de olur. Arasınlar... Nereden olsun? İşte görüyorsun halimizi. Keyfimden yapmıyorum bunu.
Ramazan’da her yerde iftar çadırları kuruluyor. Oralardan faydalanıyor musunuz?
-Ramazan’da iftar veren yerlere gidiyoruz. Yemeğimizi yiyoruz. Ama oradan bir şey almıyoruz. Ramazan’dan sonra da nasıl yaşıyorsak öyle devam edecek. Ne yapalım?
Ne istiyorsun? Neler bekliyorsun?
-Devlet yardım etsin. Ne ekmek alıyorum, ne kömür alıyorum, ne de yiyecek alıyorum ben. Hastayım… Gelip görsünler yaşadığım evi. Osmangazi Belediyesi, “Kayıtlı değilsin” diye yardım vermiyor. “Al kaydını gel” dediler.
Güncelleme Tarihi: 26 Temmuz 2013, 18:39
