İş hayatının tüm tarafları bu işin bir tarafından tutmalıdırlar. İşverenler, işveren kuruluşları, İşçiler, işçi kuruluşları, basın, medya bu konuya katkı koymalıdırlar.
Ben bu köşemden elimden geleni kadar katkı koymaya devam edeceğim. Bu köşenin var oluş sebebi de budur. İş kazalarına ve meslek hastalıklarına dikkat çekmek, olayın önem ve ciddiyetini duyurmaktır. Bu konuda işverenlerimizin, çalışanlarımızın ve ülkemizin neler kaybettiğini ortaya koymaktır. Bu ülkenin bir ferdi olarak duyarlı olmak ve herkesi bu duyarlılığa davet etmek borcumuzdur. Vatanımıza ve milletimize karşı en önemli görevlerimizden biridir.
Bilgilerimizi ve tecrübelerimizi toplumla paylaşmak, tarlaya tohum serpmek gibidir. Ekilen tohumlar günü gelince başaklar dolusu çoğalarak geri dönecektir. Bildiğini kendinde saklamak cimriliktir. Bilgiler paylaşıldıkça çoğalırlar. Teoriden pratiğe dönüşmeyen bilginin faydası yoktur. Çok bilmek ama bildiğini yaşamamakta böyledir. Bu durum “Bal yapmayan arı” misalidir. Bir makinenin projesini yapın, imalat çizimlerini ve kullanma talimatlarını yazıp dosyalayın. Sonra da onları raflara kaldırın. Eğer o bilgileri kullanarak imalatını gerçekleştirmiyorsanız ve de imalatı gerçekleşen makineyi kullanıma sunmuyorsanız, o proje bir anlam ifade der mi? Proje bilgileri neye yarar?
İş kazları ve meslek hastalıklarına karşı da yapılacakların bilinmesi fakat uygulanmaması aynı manayı taşır. Kazaların ve meslek hastalıklarının önüne geçemez.
Bilmemek değil öğrenmemek ayıptır. Günümüzde birçok şeyi değişik kaynaklardan öğrenme imkânımız mevcuttur. Bilgi çağında bilgiye ulaşmak çok kolaylaştı. İstenirse ve de ihtiyaç duyulursa her tür bilgiye ulaşılabilir. Öğrenilen bilgilerin de günlük hayatımızda uygulanması durumunda gerçek ilerleme ve değişim başlar.
Okuma yazmayı biliriz ama okuma alışkanlığımız yoktur. Fazla kilolu olanlar zayıflamak gerektiğini bilirler ama zayıflama için gerekli olanı yapamazlar. Sigara kullananlar sigaranın sağlığa zararlarını bilirler ama sigarayı bırakamazlar. Bu örnekleri çoğaltmak mümkündür. Ama ana fikir hep tektir. Bilmek yetmez. Bildiğini uygulamazsan, amaca ulaşamazsın. Bilgilerin yararlı olabilmesi için hayata geçirilmesi gereklidir.
Çalışma hayatında bu kadar iş kazası oluyor. Bunları hep görüyor ve öğreniyoruz. Bir ihmalden, alınmayan bir tedbirden kaynaklandığı ortaya çıkıyor. Kamuoyu bu sonucu haberlerden öğreniyor. Ama bizim işyerinde aynı durum mevcut mu? İleride bu kötü olay bizim de başımıza gelebilir mi? diye hiç kimse sorgulama yapmıyor. Bir müddet sonra sorgulama yapmayan iş yerlerinde de aynı acılar yaşanıyor.
Bu bir kültür meselesidir. Güvenlik kültürünü yaşatamazsak bu girdabın içinde sürüklenmeye devam edeceğiz. Bugün bana yarın sana misali.
UNUTMAYALIM AYNI ŞEYİ YAPARSAK HEP AYNI SONUCU ALIRIZ.
Gelin şimdiye kadar bu konuda yaptığımız yanlışları değiştirelim. Bu sefer farklı şeyler yapalım. Yapalım ki değişim başlasın.
Haftaya buluşuncaya kadar sağlıklı kalın.